آدرس وب جدیدم:

zahrashams21.persianblog.ir

زود بیــــاید

لاله   از   خاک   بروید   به   نگاهت    آقا         یک   نظر   ،خاک  دلم  شوق  شکفتن دارد

تو اگر اذن دهی این دل از عشقت تا صبح        سفره   ی  خود    بگشاید  سرگفتن   دارد

این  گناهان  همه در  دل  چو غبار  افتاده        باقی اش دست خودم نیست که رُفتن دارد

در  شفا خانه ی تو درد مرا درمان چیست        آمدن  نیست  دوا  ،حال  که  رفتن  دارد....

                                                                                            "همره"

عشقنـــامه ای تقدیم به ساحت مبارکـــ حضرت ضامن ،امام رضا"ع"،برای ورود به حرم پاک ایشان...

شاید  اینبار  صدای   نفست  را   شنوم      وقتی از کوچه ی ما رد شوی ای اربابم

سر عشق تو  که معشوق هزاران نفری     جانم   و   نوکری ام  را  بدهم  اربابم...

                                                                                   "همره"

ای پاک ترین قطره ی دریای الهـــی...

یارا بنگاهـــی،

این دل تو صفاده

هربار که خورشید نگاهت به دل غمزده ام میتابد،

دلم از پرتو نورت

شب غفلت به سحر میبرد و 

نورت ای ماه چه دل میبرد و

جان ما میخرد و

عشق خود را به بهایی ارزان و به حکاکی خود،

مینویسد بردل...

ودلم باز به خود میگوید:

که تو اسطوره ی صد ها مردی

گل مایی مهـــدی"عج"...

ببوسم   جمکران  من  خاک  پای   زائرینت    را            که  بوی   زلف   یار   من  ز این  صحن  و سرا آید

منم  مجنون   که   میگردم   پی   لیلی   دورانم           صدای  پای   معشوقم   ز  این   صحن  و سرا آید

خدا شاهد که این گنبد چو شاهش دلبری کرده          گهی  از  پرچمش  عطری  به این صحن و سرا آید

هوایت  دلربا  گشته  ، ز این  نم   های  بارانـــی           ز   چشم   زائران ، باران   به این صحن و سرا آید

بگویم : صاحبا بازآ  که  دوری   جان   ما     برده           صدای   غربت   مردی   به   این   صحن و سرا آید

هوا چون  کربلا غمگین وشاه  از لشکرش  رانده            که   بوی  کربلا   هردم   به این صحن و سرا  آید

                                                                                                       {همره}

گاهی اوقات...نفهمیده دلت را میشکنم

به خاطر تمام نفهمیدن هایم

به خاطر تمام دل شکستن هایم

به خاطر تمام نمک خوردن ها و نمکدان شکستن هایم

یک"الـــــهی العفو" از ته قلبم بگویم،نگاهم میکنـــی ارباب؟

دلم تنگ نشستن در حرمت است...

نشستن کنار ضریحت

تنگ است برای زمزمه هایم :حسین من بیا و این دل شکسته را بخر....

حسین من...

مسافر جا مانده را با خود ببر...

نگاهم کن...

اینبار نگاهت را جوری دیگر بر ما بینداز

ماراهم بخر

ماراهم ببر...یـــاحضرت ارباب

سلام آقا جان...

اینکه برات پابوسی ات را میدهی،هیچ دلیلی به جز آقاییت ندارد

مارا چه به پابوسیت؟

دعا کن آقا...

دعاکن

کاش دستان پدریت را بکشی بر سرم

کاش نگاه پدری ات را نثارم کنی...

دوستت دارم آقای مهربانی

دوست داشتنم را میپذیری؟

نشسته ام چو غباری به شوق اذن دخول

بیا بگو نتکانند پادری هارا...

گدایی میکنم اینروزها!

گدایی نگاهت را

گدایی صدایت را ، شفایت را...

اینجـــا یک راه بیشتر نیست

بیراهه بخواهی زیـــاد است...

ولی "راه" فقط یکیست که پایانش هم"حسین ابن علی ست"

چون از سفری خسته و بیتاب رسیدیم        انگار که بر قافله ی خواب رسیدیم

این شهر پر از بزم و طرب بود ولی ما          بازم به در خانه ی ارباب رسیدیم...

آقا...دعایمان کن

آقا،صدایمان....

یامهدی

چه کرده ای که نمک گیرِسفره ات شده ام؟        گدای تکه ی نانـــی ز سفره ات  شده ام؟

گدایـــیم که نـــیرزد ، امـــید شاهی  توست         تو مــــاه راه منی و امیــــد ،ماهی  توست

دل است کولـــه ام و قاطِرَم ،دو  بال بهشت         بهـــای زائریت این بـــود   "نـــدای بهشت "

نگـــاه مادری تــو ،نظـــاره گـــر به  دل است         محبتت به دل من ،بـه حق آب و گل است

                                                                                                  "همـــره"