ای پاک ترین قطره ی دریای الهـــی...
یارا بنگاهـــی،
این دل تو صفاده
هربار که خورشید نگاهت به دل غمزده ام میتابد،
دلم از پرتو نورت
شب غفلت به سحر میبرد و
نورت ای ماه چه دل میبرد و
جان ما میخرد و
عشق خود را به بهایی ارزان و به حکاکی خود،
مینویسد بردل...
ودلم باز به خود میگوید:
که تو اسطوره ی صد ها مردی
گل مایی مهـــدی"عج"...
