سلام آقاجان...

از حال دلت کاملا باخبرم...

خوب میدانم این روزها ، غم شهادت مظلومانه ی سرورم ،

درد قلبهای زخم خورده ی مردم بی دفاع غزه چه با دلت کرده...

خوب میدانم این روزها گناهان ما چه با دلت کرده...

شرمنده ام ارباب...

ببخش...

ببخش که اگر تمام دنیــا نگاهم نکنند تو نباید چشمهای

مهربانت را از من برداری...

خودت میدانی وقتی نگاهم نکنی چه میشود...

خوب هم میدانـــی...

دعایم کن..."پدرانه"دعایم کن...

امشب دست های پدری ات را بکش بر سرم...

شفای "دل سیـــاهم" را از تو میخواهم امشب...

دوستـــت دارم ارباب...

تو برای من دعا کن ، من هم برای ارامش قلب تو ...دست به دامن خدا 

میشوم امشب...

یامهدی ...آقاجان

این روزها عِنایاتت...بیشتر از لیاقتم نصیبم میشود...

خداکند به نمکدان شکستن نرسد...

مادر جان...

نمیدانی چقدر دلم برای کربلای ارباب غریبم تنگ است...

به من یکی که ثابت شده است برات کربلای

حسینت را...خودت میدهی به عاشقانش...

خودت نگاهم کن...

خودت صدایم کن...

لیاقت ندارم سرم را روی پنجره های ضریحت بگذارم...

پس...

سرم را بر دامنت بگذار...میخواهم باز هم خودم را در بین الحرمین...ببینم

میخواهم بازخودم را در نجف ببینم...

باز هم نگاهم کن...

میدانم ...هر چقدر بیشتر به من لطف میکنی بی معرفت تر میشوم...

اما بذر عشق حسیــــنت را خودت در دلم کاشتی...

هیچ وقت شایسته ی این عشق نبودم...

اما تو...باز هم مادری کردی و مرا شرمنده تر نسبت به خود...

امسال هم برات کربلایم را از تو میخواهم....مادر...

باز هم نگاهی کن به قلب  سیاه و تاریک من...

هنوز هم...تپش هایش...به عشق دیدن کرببلای حسین توست...

به فدای غربتت...

دعایم کن مادر...

                                     اگر یادتان بود و بـــاران گرفت         دعایی برای بیــــابان کنید...      

   التماس دعا...فراموشمون نکنید:)                          

یکی از محافظان مقام معظم رهبری در خاطره ای گفت: یک روز که مقام معظم رهبری به کوههای اطراف تهران برای کوه پیمایی رفته بودند، با دختر و پسری دانشجو برخورد می کنند که به لحاظ ظاهری وضع نامناسبی داشتند.آنها به یک باره در مقابل گروه ما قرار گرفتند و فرصت جمع و جور کردن و رسیدگی به وضع ظاهری خودشان نداشتند از رفتار آنها مشخص بود که خیلی ترسیده بودند واینگونه به نظر می رسید که آنها تصور می کردند که الآن آقا دستور دستگیری آنها را فورا صادر خواهد کرد. ولی برخلاف تصور آنها آقا با آنها سلام و علیک گرمی کرد و پرسید که شما زن و شوهر هستید؟(البته آقا می دانست)؛ آن پسر وقتی با خلق زیبای آقا مواحه شد، واقعیت را گفت؛ و جواب داد خیرمن و این دختر دوست هستیم.آقا ابتدا در باره ورزش و مزایای آن با آنها صحبت کرد و بعد فرمود : بد نیست صیغه محرمیتی هم در میان شما برقرار شود و شما با هم ازدواج کنید. آقا به آنها پیشنهاد داد که اگر مایل بودید در فلان تاریخ بیائید، ومن هم آمادگی دارم که شخصا خطبه عقد شما را بخوانم. آن دو خدا حافظی کردند و طبق قرار همراه خانواده خود در همان تاریخ به محضر ایشان رسیدند .آقا هم خطبه عقد آن دو را جاری کردند . با برخورد کریمانه ایشان این دو جوان مسیر زندگی خود را تغییر دادند آن دختر غیر محجبه به یک دختر محجبه و معنوی و آن پسر دانشجو هم به یک جوان مذهبی مبدل شدند.(منبع: نشریه ماه تمام ،شماره 3،ص17).

                                                                                                      یــــــا صاحب الزمان...

                                                                        اگـــــر ما هم امر به معروف را "بلـــــد"بودیم،شاید الان تو در کنار ما بودی...

                                                                                            ما مسئول طولانی شدن غیبتت هستیم...

                                                                                      خدایــــــا...ما را به حقیقت این دین و زندگی برسان

                                                                                      و خودت روش صحیح دعوت به حق را به ما بیــاموز

دلم   اینبار   به   کوی   تو   هوایی  شده است              روضه ات     باز    دلم    را   چه  هوایی   داده

دلم    از   دست    رود   گر   نروم   روضه     تو                غصه  ات   زندگی  ام  را    چه   صفایی داده

ما    به  پای   غم   تو   زخم  به  هنجر    داریم                نامت ای دوست  به زخمم  چه  شفایی  داده    

عشق را معنی و مفهوم جز این نیست"حسین"             عاشقی  بر  دل   سقا   چه    رجائی     داده

سَرت  از  دور  نمایان  شد  و  زینب     برخاست               گفت   خالق  به   بیابان    چه   نمایی    داده

صبر ،  از    خجلت  زینب   سر  خود    زیر   آورد                مالک  از  کوثـــــر احمد  ، چه  تبـــاری   داده...

وقتی   از    دور  ،صدای    خوش    قرآن    آمد                همه   گفتند   به   حنجر    چه    نوایی   داده

کهکشان  غرق  نگاهت  شده  ای   شاه غریب               عشق   در   عمق  نگاهت  چه  سمائی  داده

                                                                                                                   "همره"

می آیم به سوی تو ...اگر بدم....نکن ردم