چه قدر دلم پره امروز....
شهدا رفتن و دنیارو به ما سپردند.....!
به به...!
چه امانت دارای خوبی بودیم...! نه خودمون بلدیم یه سرو سامونی بدیم به این وضع...نه دعا میکنیم یکی بیاد یه سر و سامونی بده....!!
همش مگه چند تا دیگه امام گذاشتیم بمونه برامون؟
واسه همین یه دونه ام دعا نمیکنیم... محرم که میشه میریم میشینیم گوشه ی هیئت...هی میزنیم تو سر خودمون و گریه میکنیم که چرا کشتنت اقاجون؟
که اگه یه بنده ی خدایی بیاد ببینه فکر میکنه اصلا از ما با اخلاص تر تو این دنیــــا پیدا نمیشه.....!
اخه یکی نیست بیاد بهمون بگه...باباجان این اقایی که واسش گریه میکنی....گریه هاتو قبول نداره....
میگه اگه خیلی مردی دعاکن که اون یه دونه امام غریبی که مونده زود تر ظهور کنه و باتمام توانت یاریش کن
.... چه فرقی میکنه؟..... امام زمان(عج)....همون امام حسین (ع) زمان ماست....
هر سال محرم که میشه عقده میکنیم که هر بلایی که دشمنا سر امام حسینمون اوردن سر دشمنای امام زمان خالی کنیم.....
همچین وقتی اسم یاری امام زمان به گوشمون میخوره از خودمون تصویر یه حضرت عباس (ع) دیگه میسازیم با همون اخلاص و ادب میزاریم بغل امام زمان....
بعد تو دلمون میگیم ماکه یار واقعیشیم.......!!!!
هر چی دعای فرج میخونیم از رو عادته...... میخونیم که امام زمان نگه عجب بی معرفتیه و برای ظهور من دعا نمیکنه.....
(البته به غیر از یه عده که واقعا از روی عشق میخونن)
یه لحظه......چشمامو نو ببندیم و فکر کنیم که اگه بیاد....از گناهایی که کردیم رومون میشه تو چشماش نگاه کنیم؟
الهــــم....عجل.......لولیک الفرج....
یامهدی
